Τα παρασιτικά νοσήματα είναι μια μεγάλη ομάδα ασθενειών που προκαλούνται από ελμίνθους, ορισμένα αρθρόποδα και πρωτόζωα.
Παρά τα επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής και της ανεπτυγμένης υγιεινής, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 90% των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους αντιμετωπίζουν αυτές τις παθολογίες. Πώς να υποψιάζεστε μια ασθένεια και ποιες εξετάσεις για τα παράσιτα πρέπει να μάθετε από αυτό το άρθρο.
Τύποι παρασίτων
Τα παράσιτα είναι οργανισμοί που επιβιώνουν λόγω της ζωτικής δραστηριότητας των ζωντανών όντων. Εγκαθιστώντας στο ανθρώπινο σώμα, στη διαδικασία ανάπτυξης και αναπαραγωγής τους, οδηγούν σε ανεπάρκεια ιχνοστοιχείων, βιταμινών, πρωτεϊνών και άλλων θρεπτικών ουσιών. Μπορούν και οι δύο να οδηγήσουν σε υποτροπές και επιδείξεις χρόνιων παθολογιών και να προκαλέσουν από μόνες τους βλάβη στα εσωτερικά όργανα.
Υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι παρασίτων που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες στον άνθρωπο:
- πρωτόζωα (amoeba, lamblia);
- παθογόνοι μικροοργανισμοί (χλαμύδια, μυκόπλασμα και άλλα);
- helminths (σκουλήκια, σκουλήκια, ταινίες βοοειδών και χοιρινού κρέατος κ. ο. κ. )
- παρασιτικά αρθρόποδα (ακάρεα ψώρα, demodex).
Το κύριο χαρακτηριστικό των παθολογιών που προκαλούν είναι η μακροχρόνια ασυμπτωματική ή χαμηλή συμπτωματική πορεία. Τα παράσιτα κρύβουν επιδέξια την ύπαρξή τους, προσπαθώντας να «συμπιέσουν τα πάντα από το σώμα του ξενιστή» έως ότου εξαντληθούν τα αποθέματά του και το όργανο ή ο ιστός καταστραφεί σοβαρά.
Συμπτώματα παρασιτικών ασθενειών
Οι παρασιτικές παθολογίες συνήθως σημαίνουν ελμινθίαση - ασθένειες που προκαλούνται από την παρουσία σκουληκιών στο σώμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, βρίσκονται σε παιδιά, ωστόσο, μπορούν να αναπτυχθούν σε ενήλικες σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων υγιεινής. Για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη μόλυνση, δεν εκδηλώνονται με κανέναν τρόπο ή συνοδεύονται από ανεπαίσθητα συμπτώματα που συχνά αφήνονται χωρίς επίβλεψη.
Κάθε ασθένεια χαρακτηρίζεται από ορισμένα χαρακτηριστικά, αλλά υπάρχουν επίσης κοινά συμπτώματα:
- Πονοκέφαλος, ζάλη, αυξημένη αδυναμία και κόπωση. Αυτές οι εκδηλώσεις είναι το αποτέλεσμα δηλητηρίασης από δηλητηρίαση από τα απόβλητα των παρασίτων.
- Επιδείνωση του βρογχικού άσθματος και αλλεργική ρινίτιδα, δερματίτιδα, κνίδωση. Προκύπτουν λόγω της αυξημένης ευαισθησίας στα ελμινθικά κύτταρα και τα προϊόντα της απέκκρισής τους.
- Διαταραχή του πεπτικού συστήματος (κοιλιακός πόνος, ναυτία, έμετος, καούρα, δυσκοιλιότητα και διάρροια). Η παρασιτοποίηση των ελμινθών στον εντερικό αυλό οδηγεί σε φλεγμονή, εντερική απόφραξη λόγω απόφραξης του εντερικού αυλού.
- Αναιμία, ανεπάρκεια βιταμινών, απώλεια βάρους. Εμφανίζεται λόγω έλλειψης πρωτεϊνών, βιταμινών και μετάλλων, μείωση της παραγωγής ορμονών.
- Διαταραχές ύπνου, χρόνια κόπωση, ευερεθιστότητα, νευρικότητα, πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις.
Η ανίχνευση των περισσότερων τύπων ελμινθών απαιτεί ανάλυση κοπράνων ή αιμοδοσία για την παρουσία συγκεκριμένων αντισωμάτων. Μπορείτε να κάνετε μια μελέτη στην κλινική του τόπου κατοικίας σας, κατά την είσοδο στο νοσοκομείο, καθώς και σε οποιοδήποτε από τα ιδιωτικά εργαστήρια. Ορισμένα ιατρικά κέντρα προσφέρουν μια εκτεταμένη εξέταση, κατά τη διάρκεια της οποίας είναι δυνατή η διάγνωση της παρουσίας ή της απουσίας πολλών τύπων παρασίτων στο σώμα ταυτόχρονα.
Δοκιμές παρασίτων
Ποιες εξετάσεις πρέπει να γίνουν εάν υπάρχει υποψία παρασιτικής νόσου, ο θεράπων ιατρός θα πει με βάση τα παράπονα, την αναμνησία και τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου.
Η διάγνωση ξεκινά με έναν πλήρη αριθμό αίματος. Οι πιο τυπικές αλλαγές στην ελμινθίαση θα είναι:
- Μείωση των επιπέδων αιμοσφαιρίνης και μείωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων (προκύπτει από έλλειψη πρωτεΐνης και σιδήρου).
- Αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων, επιτάχυνση του ESR (αυτά είναι σημάδια φλεγμονής των εσωτερικών οργάνων, ιδίως του γαστρεντερικού σωλήνα).
- Αύξηση των ηωσινόφιλων (ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα αλλεργίας που εμφανίζεται ως απόκριση στην ερεθιστική επίδραση των απορριμμάτων ελμινθών).
Για μια πιο ακριβή διάγνωση, χρησιμοποιείται η ανάλυση περιττωμάτων για τα αυγά και τα θραύσματα ελμινθών. Κατά την εξέταση των περιττωμάτων, είναι δυνατόν να ανιχνευθούν οι αιτιολογικοί παράγοντες της εντεροβίασης, της ασκορίασης, της υμενολιπιδώσεως και επίσης να εντοπιστεί η παρουσία μικροοργανισμών πρωτόζωων (λάμπλια).
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι με μία μόνο μελέτη, η πιθανότητα ανίχνευσης αυγών σκουληκιών στα κόπρανα είναι 30%. Επομένως, για να διευκρινιστεί η διάγνωση με το πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα, η μελέτη διεξάγεται δύο ακόμη φορές με ένα διάστημα 2-4 ημερών.
Για να βελτιωθεί η ακρίβεια της μελέτης, είναι σημαντικό να προετοιμαστείτε προσεκτικά για την παράδοση περιττωμάτων για ανάλυση. Συλλέξτε βιολογικό υλικό μόνο σε ειδικό αποστειρωμένο δοχείο, το οποίο μπορείτε να αγοράσετε στο φαρμακείο. Λίγες μέρες πριν από την ανάλυση, θα πρέπει να σταματήσετε να τρώτε προϊόντα χρωματισμού (τεύτλα, κόκκινα μούρα, εξωτικά φρούτα, γλυκά και ποτά με βαφές), μην χρησιμοποιείτε καθαρτικά, καθώς και πρωκτικά υπόθετα.
Immunoassay
Η ανάλυση ELISA σε ενήλικες και παιδιά μπορεί να ανιχνεύσει αντισώματα που παράγονται από το ανθρώπινο σώμα ως απόκριση στην παρουσία ξένων αντικειμένων σε αυτό. Για αυτό, το αίμα λαμβάνεται από μια φλέβα, στην οποία, κάτω από εργαστηριακές συνθήκες, μπορούν να ανιχνευθούν συγκεκριμένα αντισώματα IgG σε λάμπλια, τριχομόνα, χοιρινό και βοοειδές, trichinella, echinococcus, toxocara, roundworm και pinworms. Με τη βοήθεια αυτής της μελέτης, μπορείτε να εντοπίσετε την παρουσία σχεδόν όλων των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα.
Η προετοιμασία για έρευνα δεν είναι δύσκολη. Είναι απαραίτητο να κάνετε την ανάλυση το πρωί, με άδειο στομάχι μετά από 8-10 ώρες νηστείας. Τις παραμονές της μελέτης, συνιστάται να μην παίρνετε αντιβακτηριακά και αντιισταμινικά και επίσης να μην τρώτε αλλεργιογόνα τρόφιμα (μέλι, θαλασσινά, εξωτικά φρούτα και κόκκινα μούρα, ξηροί καρποί). Αμέσως πριν από τη δωρεά αίματος, οι ειδικοί προτείνουν να χαλαρώσετε στην αίθουσα αναμονής του εργαστηρίου για 10-15 λεπτά.
Τα αποτελέσματα της έρευνας γίνονται γνωστά μετά από 1-2 ημέρες. Αυτές οι μελέτες διεξάγονται τόσο ως πρωταρχική διάγνωση όσο και ως έλεγχος της συνεχιζόμενης θεραπείας.
Η έγκαιρη ανίχνευση και η σύγχρονη αποτελεσματική θεραπεία των παρασιτικών ασθενειών βοηθούν στην αποφυγή επιπλοκών επικίνδυνων για την υγεία.